استفاده از سرکه در کنار وعده‌های غذایی باعث رقیق شدن خون شده و به تجزیه چربی‌ها و دفع سموم کمک می‌کند. همچنین سبب کاهش چربی خون میشود. اسید سیتریک موجود در سرکه، هضم و جذب کلسیم موجود در سرکه و سایر موادغذایی را آسان می‌کند و در سوخت و ساز بدن موثر است.
طرز تهیه سرکه انگور
اگر سرکه را با انگور زرد یا سبز درست کنید رنگ سرکه سفید و اگر با انگور قرمز درست کنید، رنگ سرکه قرمز میشود. هر چه انگور شیرین تر باشد، سرکه کیفیت بهتری خواهد داشت. می توانید اوایل پاییز اقدام به انداختن سرکه کنید.
ابتدا انگورها را به خوبی بشویید، دان کرده و کمی چنگ بزنید و له کنید.
می توانید از غذا ساز یا مخلوط کن استفاده کنید.
نکته : نباید نور به انگور برسه، بنابراین از ظرف شفاف برای تهیه سرکه خانگی استفاده نکنید.
اگر ناچار به استفاده از ظرف شفاف هستید، حتما دور آن را با نایلون سیاه بپوشانید.
بسته به میزان شیرینی انگور می بایست مقداری آب داخل دبه بریزید.
به ازای هر یک کیلو انگور شیرین ۱۵۰ الی ۲۰۰ گرم آب به آن اضافه کنید.
میزان آب بستگی به شیرینی انگور دارد، هرچه شیرین تر باشد، مقدار آب بیشتری اضافه کنید.
زمانی که انگور با آب مخلوط می شود ، واکنش هایی رخ می دهد که باعث ایجاد کف روی آب می شود.
پس حتما مقداری از ظرف را سر خالی بگذارید که سر ریز نشود.
در دبه را کیپ نکنید، به صورتی ببندید که مانع تردد هوا نگردد، چون واکنش تخمیر نیاز به هوا دارد
بعد از چهار الی پنج روز که انگورها در حال تغییر شکل و گندیدن هستند، پشه های سرکه در اطراف ظرف دیده می شوند.
این پشه ها در فرآیند تخمیر و تولید سرکه موثر هستند.
بهترین دما برای زندگی این حشرات ۲۵ درجه سانتیگراد است.
اگر دمای محیط از بیست و پنج درجه سانتیگراد پایین بیاید قدرت زاد و ولد این حشرات کم می شود.
در زیر شانزده درجه سانتیگراد پشه ها از بین می روند.
اگر دمای محیط بالاتر از سی درجه سانتیگراد شود، باعث عقیم شدن حشره نر و در نهایت از بین رفتن آنها می گردد.
بعد از یک هفته انگورهای در حال تخمیر حالت جوش پیدا می کنند و کم کم سطح آن بالا می آید.
برای اینکه انگورهای روی سطح ظرف نیز کاملاً پوسیده شوند، لازم است با یک هم زدن انگورها جابجا شوند.
اگر هوا معتدل باشد، بعد از حدود یک ماه انگورها کاملاً له و شل شده و کم کم داخل ظرف ته نشین می شود.
روی سطح ظرف، مایع حاصله قرار گرفته و حالت کف و کپک بوجود می آید.
البته بسته به گرمای هوا این مدت زمان، ممکن است کم یا زیاد گردد.
نکته مهم : در این حالت اگر آب انگور پرمایه باشد اصلاً کپک نمی زند.
اگر رنگ کف و کپک ایجاد شده روی سطح مایع، سفید باشد نشان از کم مایه بودن آن است.
این کار را دو الی سه بار انجام دهید.
اگر رنگ آن حالت کرم متمایل به قهوه ای باشد، میزان مایه آن جهت تولید سرکه مناسب و اندازه است.
اگر آب انگور، پرمایه باشد در این حالت طعم تلخی می دهد.
برای اینکه ترش شود و سرکه ایجاد گردد باید مقداری آب به آن اضافه کرد و آن را هم زد.
اگر آب انگور، کم مایه باشد باید مجدداً مقداری انگور شیرین داخل آن ریخت و بگذاریم بماند تا بعد از مدتی مایه آن اندازه شود.
یا اینکه باید آنقدر آب آن تبخیر شود تا جهت تولید سرکه، مایه آن به اندازه و میزان مناسب برسد.
بعد از حدود پنجاه الی هفتاد روز باید تفاله انگور را از آب آن جدا نمایید.
مایع را در ظروف شیشه ای بریزید و درش را کیپ نکنید.
در مرحله دوم تهیه سرکه انگور خانگی بگذارید مایع کاملاً ترش شده و تبدیل به سرکه شود.
تفاله های انگور را پس از جداسازی از آب آن باید تحت فشار قرار داد تا آب باقی مانده در آن کاملاً گرفته شود.
مثلاً می توانید آنها را داخل پارچه توری بگذارید و فشار دهید تا آب از تفاله جدا بشود.
تفاله نهایی انگور را دور بریزید و این مایع گرفته شده از تفاله را به آب قبلی اضافه نمایید.
تفاله برای خوراک دام می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
بعد از حدود یک هفته از مرحله دوم مشاهده میکنید در ته ظرف شیشه ای ماده ای شبیه به گل ته نشین شده است.
این ماده باید از سرکه جدا گردد، برای جدا کردن این ماده گل مانند باید سرکه را به ظرف دیگری انتقال دهید.
گل ته ظرف را دور بریزید، این کار را یک تا دوبار انجام دهید تا مایع به رنگ زلال در آید.
سرکه را ترجیحا داخل ظرف شیشه ای بریزید و آن را در سایه نگه دارید.
نکته : برخی افراد در تهیه سرکه از نمک، خمیر نان و دیگر مخمرها استفاده می کنند که مورد تایید نمی باشد.
آیا پشه زدن سرکه، به معنای خراب شدن آن است؟
خیر. این‌ها پشه نیستند. مگس‌های ریزی به نام دروسوفیلا هستند که هنگام تبدیل الکل به سرکه، در اطراف ظرف آن می‌چرخند و قدری از سرکه را می‌خورند. حضور این مگس‌ها نشان‌دهنده تشکیل سرکه است و آنها مشکلی را از نظر طعم یا سلامت برای محصول شما ایجاد نمی‌کنند.
خواص سرکه انگور
طبع سرکه انگور سرد و خشک است.
سرکه دارای املاح معدنی و سرشار از ویتامین ها است.
هر یک لیوان سرکه انگور دارای ۳۳ کالری انرژی است.
سرکه در بهتر هضم شدن غذا بسیار تأثیر گذار است.
جرم گیری دندان و التهاب لثه ، رفع بوی بد دهان و سفیدی دندان ها از کارهای موثر سرکه انگور می باشد.
سرکه در کنترل جوش های سرسیاه ، بر طرف کردن پوست های پوسته پوسته شده، کنترل خشکی چوست موثر است.
سرکه کمک موثری به عنوان شوینده مو و برای زدودن شوره سر میباشد.
سرکه در درمان بوی عرق بدن ، قارچ پا و ورم پا موثر است.
سرکه در رفع احساس گر گرفتگی پاها تاثیر قابل توجهی دارد.
سرکه جزو ضدعفونی کننده های بسیار قوی است.
می تواند به عملکرد سم زدایی کبد کمک کرده و صفرا را از بین ببرد.
سرکه برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مفید است.
سرکه خون رقیق کرده و تجزیه‌کننده چربی و عامل دفع سموم بدن است.
سرکه از تجمع چربی ها در بدن جلوگیری کرده و موجب کاهش وزن انسان می شود.
مضرات سرکه انگور
مصرف هر روزه ی سرکه می تواند خطرناک باشد.
سرکه ممکن است موجب سوزش گلو و معده شود.
حتی می تواند به مینای دندان آسیب بزند.
افرادی که مبتلا به ضعف اعصاب، درد مفاصل و زخم معده هستند از مصرف این مایع به دلیل اسیدی بودن پرهیز کنند.
کسانی که بیماری ریه دارند و سرفه‌های خشک می‌کنند سرکه نخورند.
سرکه می تواند با برخی داروها تداخل ایجاد کند، لذا قبل از مصرف منظم و زیاد آن حتما با پزشک مشورت کنید.
سرکه کم کننده نیروی جنسی است و برای سرد مزاجان مضر است.
اعصاب را پریشان می کند. کسانی که دوست دارند چله نشینی کنند نباید سرکه بخورند.
مداومت در خوردن سرکه دید چشم را کم می‌کند.
مداومت در خوردن سرکه رنگ را زرد و بدن را لاغر می‌کند.
بُخور سرکه انگور در رفع گرفتگی بینی ناشی از سرماخوردگی موثر است.
همچنین بُخور سرکه در رفع گلودرد موثر است.
مطالب مفید درباره سرکه ها را در مقاله انواع سرکه و خواص سرکه بخوانید.
منابع خارجی
امیدواریم که این راهنمای تهیه سرکه انگور برای شما مفید بوده باشد! لطفاً نظرتان را بنویسید و تجربه‌های خود را در مورد تهیه و استفاده از سرکه با ما به اشتراک بگذارید. از بازخورد شما بسیار سپاسگزاریم!