مضرات نمک صنعتی | دانشگاه‌های معتبر

سدیم و سلامتی، مدرسه عمومی سلامت هاراوارد T.H. چن

در بیشتر افراد، کلیه برای کنترل سدیم اضافی خون به مشکل می‌خورد. هنگامی که سدیم انباشته می شود، بدن آب را برای رقیق کردن سدیم نگه می دارد. که باعث افزایش مقدار مایع اطراف سلول ها می شود و همچنین باعث افزایش حجم خون در جریان خون می شود. افزایش حجم خون به این معنی است که قلب کار بیشتری برای پمپاژ کردن خون در بدن انجام می دهد و فشار بیشتری بر رگ های خونی وارد می کند. در طولانی مدت، کار و فشار اضافی می تواند باعث سفت شدن رگ های خونی شود و منجر به فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته مغزی شود. همچنین می تواند باعث نارسایی قلبی شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نمک زیاد می تواند به قلب، سرخرگ اصلی و کلیه ها آسیب برساند بدون اینکه فشار خون را افزایش دهد، و ممکن است برای استخوان ها نیز مضر باشد.

در این مقاله به بررسی خطرات بهداشتی و بیماری های مرتبط با نمک و سدیم خواهیم پرداخت. همچنین به بررسی انواع مختلف نمک و نحوه انتخاب آنها می‌پردازیم.

بیماری قلبی عروقی

پس از بررسی تحقیقات مربوط به سدیم، مؤسسه پزشکی به این نتیجه رسید که کاهش مصرف سدیم باعث کاهش فشار خون می شود، اما شواهد کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی (cardiovascular diseases or CVD) قطعی نیست. با این حال، واضح است که فشار خون بالا یکی از عوامل اصلی CVD است. این به دو سوم تمام سکته های مغزی و نیمی از بیماری های قلبی ربط دارد. [3] در چین، فشار خون بالا یکی از دلایل اصلی مرگ های قابل پیشگیری است که بیش از یک میلیون مرگ در سال را به خود اختصاص می دهد.

بیماری مزمن کلیه

بیماری مزمن کلیه (chronic kidney disease or CKD) عوامل خطر مشترکی با بیماری قلبی عروقی دارد، با این که فشار خون بالا یکی از عوامل اصلی هر دو است. حساسیت به نمک در بیماران مبتلا به CKD به دلیل توانایی کاهش دفع سدیم گزارش شده است که ممکن است منجر به افزایش فشار خون شود.

پوکی استخوان

مقدار کلسیمی که بدن شما از طریق ادرار دفع می کند با مقدار نمکی که می خورید افزایش می یابد. اگر کلسیم در خون کم باشد، می تواند از استخوان ها خارج شود. بنابراین، یک رژیم غذایی پر نمک می تواند اثرات ناخواسته دیگری داشته باشد - بیماری استخوان شکننده به نام پوکی استخوان. مطالعه ای در زنان یائسه نشان داد که از دست دادن تراکم استخوان لگن در دو سال به دفع سدیم ادرار 24 ساعته در ابتدای مطالعه مرتبط است و این ارتباط با از دست دادن استخوان به اندازه مصرف کلسیم قوی است. [16] مطالعات دیگر نشان داده اند که کاهش مصرف نمک باعث ایجاد تعادل کلسیم مثبت می شود، که نشان می دهد که کاهش مصرف نمک می تواند از دست دادن کلسیم از استخوان در اثر پیری را کند کند.

سرطان

مطالعات نشان می دهد که مصرف زیاد نمک، سدیم یا غذاهای شور با افزایش خطر سرطان معده مرتبط است. صندوق تحقیقات سرطان جهان و مؤسسه تحقیقات سرطان آمریکا به این نتیجه رسیدند که نمک، مانند غذاهای شور و شور، "احتمال علت سرطان معده" است.

آیا نمک‌های “طبیعی” سالم‌تر از نمک تصفیه شده هستند؟

نمک از معادن نمک یا با تبخیر آب دریا برداشت می شود. تمام انواع نمک از کلرید سدیم ساخته شده اند و محتوای مواد مغذی آنها بسیار کمی با هم متفاوت است. اگرچه نمک‌های کمتر فرآوری شده حاوی مقادیر کمی مواد معدنی هستند، اما این مقدار به اندازه کافی برای ارائه یک مزیت تغذیه ای قابل توجه نیست. نمک‌های مختلف عمدتاً برای طعم انتخاب می شوند.

نمک تصفیه شده، که رایج ترین نوع نمک است، از انباشت های نمک زیرزمینی استخراج می شود. این نمک به شدت فرآوری می شود تا ناخالصی ها را از بین ببرد، که ممکن است شامل مواد معدنی کمی باشد. سپس بسیار ریز آسیاب می شود.

نمک کوشر یک نوع نمک درشت دانه است که به دلیل استفاده آن در تهیه غذاهای سنتی کوشر نامگذاری شده است. این نمک معمولاً حاوی ید نیست اما ممکن است حاوی یک عامل ضد خرد کننده مانند سیلیکات کلسیم باشد.

نمک دریا با تبخیر آب دریا تولید می شود. این نمک عمدتاً از کلرید سدیم تشکیل شده است، اما ممکن است حاوی مقادیر کمی مواد معدنی مانند پتاسیم، روی و آهن باشد که بسته به محل برداشت آن متفاوت است. به دلیل این که مانند نمک تصفیه شده بسیار ریز آسیاب نشده است، ممکن است زبرتر و تیره تر به نظر برسد و رنگ نامنظمی داشته باشد که نشان دهنده ناخالصی ها و مواد مغذی باقی مانده است.

نمک صورتی هیمالیا از معادن پاکستان برداشت می شود. رنگ صورتی آن به دلیل مقادیر کمی اکسید آهن است. مشابه نمک دریا، این نمک کمتر فرآوری شده و تصفیه نشده است و بنابراین دانه های آن بزرگتر هستند و حاوی مقادیر کمی مواد معدنی مانند آهن، کلسیم، پتاسیم و منیزیم هستند.

دانه های نمک درشت تر و ضخیم تر به راحتی و به طور مساوی در پخت و پز حل نمی شوند، اما طعمی فوق العاده‌ای را ارائه می دهند. بهتر است آن را روی گوشت و سبزیجات قبل از پخت یا بلافاصله بعد از آن بپاشید. نباید در دستور العمل های پخت استفاده شوند.

خطرات نمک فقط در فشار خون خلاصه نمی‌شود، مجله کالج آمریکایی قلب و عروق

میزان سدیم بالا در رژیم غذایی ممکن است اثرات مستقیمی بر مغز، قلب، کلیه ها و رگ های خونی داشته باشد. این اثرات ممکن است مستقل از تغییرات فشار خون باشد.

خطرات نمک | رگ های خونی

سطوح بالای سدیم می تواند عملکرد لایه داخلی رگ های خونی، به نام اندوتلیوم، را به طور بدی تحت تاثیر قرار دهد، به گزارش دکتر فارکهار و همکاران.

و آخرین کاری که می خواهیم انجام دهیم خراب کردن اندوتلیوم است.

تقریباً تمام بافت ها به یک خونرسانی وابسته هستند و تأمین خون به سلولهای اندوتلیال وابسته است.

اندوتلیوم تمام انواع مواد شیمیایی را معرفی می کند، مانند نیتریک اکسید، که کنترل می کند چگونه رگ های خونی ما به خوبی گسترش یافته و منقبض شوند. به زبان ساده، ما می خواهیم رگ های خونی با الاستیسیته خوب داشته باشیم؛ در غیر این صورت، آنها نمی توانند به خوبی با هر ضربان کشیده شوند. سفت می شوند و قلب پمپاژ خون در سراسر بدن را به سختی انجام می‌دهد. در نهایت قلب فرسوده می شود که به آن نارسایی قلبی می گویند.

یکی دیگر از وظایف کلیدی اندوتلیوم آزادسازی موادی است که به کاهش چسبندگی پلاکت ها کمک می کند، که به اطمینان از جریان روان گلبول های قرمز خون ما کمک می کند، مانند ترافیک در آزادراه بدون مانع.

هنگامی که اندوتلیوم به دلیل مصرف بیش از حد نمک و سایر عوامل مرتبط با سبک زندگی مانند سطوح بالای انسولین، کلسترول LDL (بد) و قند خون بالا به درستی کار نمی کند، به مکانی برای رشد التهاب، تجمع پلاک کلسترول و بیماری های قلبی عروقی تبدیل می شود.

خطرات نمک | قلب

فشار خون بالا عامل اصلی برای هیپرتروفی بطن چپ است، که به بزرگ شدن بافت عضلانی دیواره اصلی محفظه پمپاژ قلب گفته می‌شود.

اما تحقیقات نشان داده است که مصرف زیاد سدیم ممکن است ضخامت دیواره بطن چپ را مستقل از فشار خون بالا افزایش دهد. به عنوان مثال، در مطالعه ای در مورد بزرگسالان سالم با فشار خون طبیعی یا فشار خون خفیف، افرادی که دفع سدیم بالایی داشتند، تشخیص های هیپرتروفی بطن چپ به طور قابل توجهی بیشتر داشتند.

داشتن هیپرتروفی بطن چپ می تواند منجر به مشکلات قلبی مختلفی شود، از جمله آریتمی (ضربان قلب غیر طبیعی)، حمله قلبی، ایست قلبی ناگهانی (افت ناگهانی عملکرد قلب) و نارسایی قلبی (ناتوانی قلب در پمپاژ خون کافی در سراسر بدن).

خطرات نمک | کلیه ها

یکی از روش هایی که پزشکان عملکرد کلیه های ما را ارزیابی می کنند، با آزمایشی به نام نرخ فیلتراسیون گلومرولی انجام می شود. گلومرول ها سوراخ های کوچکی در کلیه ها هستند که مواد زائد را از خون فیلتر می کنند. هر چه نرخ فیلتراسیون گلومرولی ما بیشتر باشد، کلیه های ما بهتر می توانند مواد زائد را از بین ببرند. مطالعات نشان داده اند که مصرف زیاد سدیم، حتی با افزایش حداقل فشار خون، می تواند منجر به کاهش نرخ فیلتراسیون گلومرولی شود که نشانه ای از بیماری مزمن کلیه است و اگر بررسی نشود منجر به نارسایی کلیه می شود.

نمک صورتی هیمالیا چیست؟ Healthline

نمک صورتی هیمالیا یک نوع نمک صورتی رنگ است که از معدن نمک کهور واقع در نزدیکی هیمالیا در پاکستان استخراج می شود. معدن نمک کهور یکی از قدیمی ترین و بزرگترین معادن نمک در جهان است. نمک صورتی کهور که از این معدن برداشت می شود، میلیون ها سال پیش از تبخیر آب های باستانی تشکیل شده است. نمک به صورت دستی استخراج می شود و تا حد امکان پردازش می شود تا محصول تصفیه نشده ای بدون مواد افزودنی تولید شود که تصور می شود بسیار طبیعی تر از نمک صنعتی است. مانند نمک معمولی، نمک صورتی کهور عمدتا از کلرید سدیم تشکیل شده است. با این حال، فرآیند برداشت طبیعی به نمک صورتی کهور اجازه می دهد تا بسیاری از مواد معدنی و عنصر های کمیاب دیگری را داشته باشد که در نمک معمولی یافت نمی شوند. برخی تخمین می زنند که ممکن است حاوی تا 84 عنصر معدنی و عنصر کمیاب مختلف باشد. در حقیقت، این مواد معدنی، به ویژه آهن، هستند که به آن رنگ صورتی مشخص آن را می دهند.

به طور خلاصه، نمک صورتی کهور به صورت دستی از معدن نمک کهور در پاکستان برداشت می شود. این نمک تا حد ممکن پردازش می شود تا یک جایگزین طبیعی برای نمک صنعتی باشد.

مصرف نمک طبیعی دریا ادعا میکند که میتواند از فشار خون و آسیب به کلیه جلوگیری کند طبق بررسی که روی موش های حساس به نمک دال انجام شده، Pubmed

اگرچه امروزه نمک های دریا به طور گسترده در دسترس مصرف کنندگان هستند، اما اینکه آیا مصرف آنها نسبت به نمک تصفیه شده واقعا مزایای سلامتی دارد یا خیر، تا حد زیادی ناشناخته است. این مطالعه برای مقایسه تمایل به ایجاد فشار خون بالا از نمک دریایی طبیعی (SS) به نمک تصفیه شده (RS) در یک مدل حیوانی شناخته شده از فشار خون انجام شد. پنج گروه موش نر مبتلا به سندرم حساسیت به نمک دال به مدت 15 هفته رژیم غذایی موش را با مقادیر مختلف نمک مصرف کردند. گروه ها عبارتند از: کنترل (CON، n = 10)، 4٪ RS (RS4)، 4٪ SS (SS4)، 8٪ RS (RS8)، 8٪ SS (SS8) (n = 12 برای هر گروه). پس از 15 هفته، هر دو گروه SS4 و SS8 فشار خون سیستولیک (SBP) و فشار خون دیاستولیک (DBP) به طور قابل توجهی پایین تری نسبت به موش های RS4 و RS8 داشتند. موش های RS8 دارای SBP و DBP بسیار بالاتری نسبت به سایر گروه ها بودند. اکوکاردیوگرام درست قبل از قربانی شدن نشان داد که در قلب های RS4، SS8 و RS8 ناهنجاری هایی وجود دارد، در حالی که قلب های CON و SS4 دارای اندازه گیری های طبیعی بودند. سطوح پلاسمای رنین و آلدوسترون گروه های نمک بالا از CON پایین تر بود و الکترولیت های سرم در همه گروه ها مشابه بود. آسیب شناسی کلیه غیر طبیعی و سطوح بالای شاخص گلومرولوسکلروز در موش های RS4 و RS8 مشاهده شد، اما کلیه های SS4 و SS8 از نظر مورفولوژی نسبتاً طبیعی بودند، مشابه کلیه های CON. یافته های ما نشان می دهد که مصرف نمک دریایی طبیعی نسبت به نمک تصفیه شده در موش های حساس به نمک دال فشار خون کمتری ایجاد می کند.